Bugün sensiz ilk günüm… ne hissettiğimi söyleyemem sana çünkü hiçbir şey hissedemiyorum. Sanki damarlarımdan biri kopmuşta oluk oluk kan kaybediyor gibiyim.gözlerimden akan yaş derman olmuyor artık… seni düşünüyorum senle geçirdiğim günleri ve sensiz nasıl geçireceğim günleri… eskiden aşka inanmazdım.. insan canından çok bağlanamaz derdim başka birine… bağlanıyormuş… inanmak için yaşamak gerekiyormuş… belki unutacaksın beni… kokumu,beraber geçirdiğimiz her dakikayı… ama ben unutmayacağım senin kokunu… her zaman burnumun ucunda olacak kokun… sensiz olmaz demiştim ya oluyormuş meğer… ama hiçbirşeyden tat alamıyormuş insan… bunu anlamak içinde yaşamam gerekiyormuş… hani bir söz vardı ya herkes bigün karşılaşırmış hayatın tüm gerçekleriyle… bende karşılaştım… çok canım yanıyor… nefes alamıyorum… keşke ölüm ayrılığa çare olsaydı… bir dakika bile durmazdım… bende öğrendim hayatta her şey geçiciymiş… kalıcı sanmıştım sonsuz sanmıştım …

Hadi gündüzleri avuturumda kendimi , geceleri napıcam ben… seni düşünmeden bir gece yaşamak ölümdende beter… gerçi artık ölüm beter değil ya bana göre… daha beteri ayrılıkmış ya … en sevdiğin kokumu sürdüm hadi dön gel… hayat gerçektende senmişsin…


Öylesine inanmışım ki beni bırakmayacağına,öylesine hazırlamışım ki kendimi…çıkmıyor aklımdan bir dakika bile o gözlerin… keşke bakmasaydım , keşke inanmasaydım… çekemiyorum bu hayatı… katlanamıyorum… heryerde her şeyde sen varsın… gözlerimi kapadığım an seni görüyorum… uyumakta istemiyorum… uyanmakta istemiyorum… yeni bir gün daha doğmasın sensiz… Bir günüm daha geçmesin sensiz…