Savunmasız doğan ve savunamayacak kadar güçsüz yaşayan ruhların çığlık çığlığa yakarışları mı desem, yalan mı desem, ne desem? Bi gün gelecek de mutlu mu olucaz desem ya da katliamlar yaratan katiller mi olucaz desem, ne desem bilemedim... Üç vakte kadar sanki bir yol var bize, sonunda yine biz, biz yine biz, biz yine bensiz, sensiz, onsuz, bizsiz, sizsiz, onlarsız biz... Biz işte, daha ne denir ki? Sevişen, öpüşen, kuduran, sinirlenen, seven, nefret eden biz... İşte o vakte kadar iyi bak da kendine, biz biz olalım, yaşayalım bizlikten doğan şu onlarsız özgürlüğü, diyesim var...