Mehmet ile Handan öğrenci olup, aynı evi paylaşmaktadırlar.
Bir gün Handan ve Mehmet, Mehmet in annesini yemeğe davet ederler,
Mehmet in annesi akşam yemeği süresince Handan ı uzun uzun süzer ve aslında
Handan ın çok alımlı ve güzel bir kız olduğunu , acaba aralarında ev
arkadaşlığından daha ileri bir boyutta bir ilişkinin mevcut olup, olmadığını merak
eder.
Aklını okumuşçasına Mehmet annesine der ki: Ne düşündüğünü biliyorum
ama emin ol ki sadece ev arkadaşıyız, ötesi yok.
Akşam yemeğinden sonra Mehmetin annesi evine döner.
Aradan bir iki gün sonra Handan der ki: Mehmet,annen bize yemeğe
geldiğinden beri gümüş çorba kasesini bulamıyorum.
Mehmet yanıtlar: Annemin almış olabileceğini tahmin etmiyorum ama ben
yine de kendisine bir mektup yazayım.
Oturur ve yazar:
''Anneciğim,
Gümüş çorba kasesini sen aldın demiyorum, ama almadın da demiyorum.
Fakat konu şu ki: sen bize yemeğe geldiğinden beri gümüş çorba kasesi kayıp.
Sevgiler oğlun Mehmet.''

Bir hafta sonra Mehmet in annesinden mektup gelir:
Sevgili oğlum:
Handanla yatıyorsun demiyorum, ama yatmıyorsun da demiyorum. Fakat konu
şu
ki: Handan kendi yatağında yatıyor olsaydı, gümüş çorba kasesini çoktan
bulmuş olurdu.
Sevgiler annen