ezan okunmayan bir yerde uzun müddet yaşamıştım, ne müezzinin sesi umurumdaydı ne de okuduğu makamı...sadece ezanı duymak istiyordum ve hasret kalmıştım resmen ezan sesine...İnsan kendini boşlukta hissediyor... Kaybetmeden değer bilinmiyor sanırım...