Bu hikayeyi bana lisenin en popüler çocuğu anlatmıştı.
Hala da kankimdir.
Bu anıyı komik buldum paylaşayım dedim.

Berkant daha yeni okula başlar, ağbisi Berkay ise dördüncü sınıftadır ve okulda her tenefüs olduğunda kantinde orda burda her yerde beraber takılınır.
Ve fakat günlerden bir gün Berkay hasta olmuştur, bu hastalığın, halk arasında ki ismi de göz neslesidir vesselam.
Akabininde Berkay o sabah okula gidemez, küçük, bacaksız, sarı kafalı Berkant o gün okula tek başına gitmek mecburiyetindedir.
İşte o sabah Berkant hayatının en komik anısını yaşar, şöyledir efendim.

Sabah kalkılır ağbinin durumu görülür, ağlanır.
Sonra anne yardımıyla servise binilir ve serviste bütün gün ağlanır, okula gelinir sınıfta oturduğu yerde başlanır ahhhlamalar vahhhlamalar salya sümük ağlamalar.
Tabi bu durumu gören öğretmen Berkant'ın yanına gelir:

öğretmen - ne oldu çocuğum? niye ağlıyorsun?

Berkant - Ağbim kör olduuuuueeeee...! (anırırcasına )
Bunu duyan öğretmen şaşırır.

öğretmen - emin misin yavrum? Ağbin kör mü oldu?

Berkant o sıralarda yerlerde maymun vari hareketlerle hemde ağlayarak ' ağbim kör olduuueee' diye devam etmektedir.

Devamında öğretmen sınıftan çıkar ve hemen ağbisinin olduğu sınıfa gider, o sınıfın öğretmenine söyler.
Sonra iki öğretmen Berkant'ı olduğu yerden alır, elini yüzünü yıkar ve doğruca ağbisinin sınıfına götürür.
İşte işin en komik tarafıda budur.
Ağbisinin sınıfındayım ve herkes ne oldu diye bana bakıyor, ağbisinin öğretmeni de ağlamaklı.
Öğretmen Berkant'a herkesin içinde tekrar sorar:

Ağbisinin öğretmeni - ne oldu Berkay'a yavrum?

Berkant - kör oldueeeeeeee...! (hala anırırcasına)
sonrasında bütün sınıf öğretmen dahil ağlamaya başlar, sonra o sınıfın öğretmeni Berkant'ı alır ve ağbisinin boş sırasına oturtur ve bütün sınıf Berkant'la beraber sanki Berkay ölmüş gibi ağlamaya başlar.

tabi ki ertesi gün Berkant ağbisiyle beraber okula gelir, durum bütün ahali tarafından anlaşılır ve Berkant okulun maskotu olur.

(not: bu da böyle bir anıdır)