Şeyh Şamil


Şamil; Kafkas dağının hürriyet güneşidir
Şamil’i bilmeyen atasını ne bilir
Şair diyor ki;
Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır
Toprak; eğer uğrunda ölen varsa vatandır
Ben de diyorum ki;
Kur, Aras coştukça, Tuna, Volga taştıkça
Benim şarkılarım okunacak, türkülerim söylenecek
Hazar çalkalandıkça
Benim ay yıldızlı bayrağım dalgalanacak

Sormayın kimlerdenem, haralıyam a dostlar
Gönülden fırtınalı, boralıyam a dostlar
Gızıl bir kurşun aldım, yaralıyam a dostlar

Ağlama ey gözleri bulutlu yar
Ben bilerem senin elinde de kanlı bir libasın var

Bu şarkılar, türküler
Türk’ü söyler türküler
Yaşar kalpte ülküler

Bu ses; arslan sesidir
Bu ses; demir perdeyi damla damla eriten
Katerina, Petro’yu deli eden bir sestir
Bu ses; taa Kafkaslardan gelen
Şeyh Şamil’in sesidir
Şeyh Şamil’in sesidir