Bu deniz deli,bu sandal kırık
Ve ellerim kan-ter içinde artık
Bütün ışıklara sırtımı döndüm,
Bütün ışıklardan kaçtım
Ben bir garip adamım Dilara,
Körkütük karanlıklara aşık..

Beni üç odalı bir mahzene koymuşlar
Kapılar kapatıyorum,kapılar açıyorum
Aşka susadığımda-bir ömür boyu-
Tenhalarda yıllanmış kanımı içiyorum
bunu ben seçiyorum!
Kimse bilmiyor Dilara,
Kapılar kilitli
Ben göçüyorum,
Ben göçüyorum....

Ben bu şehre bulutlarla girdim
Geceydi,siyahtı,kanım yağmıyordu,böyle değildi
İşte,beni terkettiler,atımı ürküttüler
Gümüş tepsilerde şiirler getirdiler
Cebim yoktu Dilara,param yoktu
Beni bitirdiler,
Beni bitirdiler...

Gelecek,biliyorum
At değil,bulut değil,kuş değil,
Biliyorum,beyaz değil
Birşey gelecek
Birşey gelecek,ben gideceğim
Kimse ağlamayacak Dilara,hiçkimse gülmeyecek
Bir boşluk,varlıksız,varlıksız ve kıyassız.
Ben bütün şairlere dokundum geçtim
Bütün şairlere,prenslere,bütün kurbağalara
Bütün kahramanları ben öldürdüm Dilara,
Ben öldürdüm sandılar.
Ben gideceğim,
Şairler doğacak,değnekler kırılacak
Bir şiirin en kanatlı yerinde,
birşey gelecek
Ya da birşey gelmeyecek,
Ben gideceğim....

Say ki,bir uzun yol treni olsun zaman
Rastgele inilmiş bir bozkır istasyonu,
Bir yanlış adres olsun,bir yanlış adres,ömrüm
Öyle yalnız,yabancı ve gölgesiz.
Trenler geçer ya,geçmez değil,
bağrımdan geçer trenler,
biletim geçmez.....
Beni baştan aldattılar Dilara,
Beni unuttular,
Beni unuttular......