Ana fikir süper... Evvel zaman icinde kalbur
saman icinde, cok iyi arkadas olan bir atla bir tavuk varmis...
bir suru
diger hayvanlarla birlikte bir ciftlikte mutlu bir hayat surerlermis...
Birgun atla tavuk dere kenarinda oynarlarken, at birden batakliga adim
atmis ve bataklik ati iceri cekmeye baslamis..
tavuga "bana yardim
"eeeeet"diye seslenmis. Tavuk bunun uzerine kosa kosa ciftlige gitmis,
ciftcinin BMWsine atladigi gibi bataklik kenarina gelmis....
bagajdan bir
ip cikarmis,bir ucunu BMWnin arkasina baglamis bir ucunu da dugum yapip
atin ayagina dogru firlatmis, ve arabayi calistirmis....
araba
ilerledikce at batakliktan yavas yavas karaya cikmis, ve tavuga "sana
hayatimi borcluyum canim dostum"diye tesekkur etmis... Birkac gun sonra,
at bir gun dere kenarinda su icerken tavugun cigliklarini duymus... Basini
kaldirmis bir de ne gorsun, bu sefer de tavuk batakliga dusmus cirpiniyor
hem de bogazina kadar batmis. At once etrafina bakmis, ne ip var ne
bisey, zaten BMW'yi de ciftci almis sehire gitmek icin. Ne yapsin? At
derin bir nefes almis ve bacaklarini iyice aralayarak batakligin kenarina
gelmis, kocaman organini tavuga
uzatmis: "hadi dostum sana uzatiyorum iyice asil ve seni kiyiya cekeyim".
Ve tavuk atin seyine asilmis, yavas yavas at onu kiyiya cekmeyi
basarmis.Tavuk ona mutlulukla gulumsemis: "iste simdi sen de benim
hayatimi kurtardin dostum".... Peki bu hikayenin anafikri nedir? "At kadar
seyiniz varsa etraftaki pilicleri toplamak icin bir BMW ' ye ihtiyaciniz
yok" Saygilarimla,
Cem YILMAZ